خدا کیست؟ (چهارشنبه 86/7/18 ساعت 11:7 عصر)
خداوندا،
تو را به نور جمالت که بر زمین و آسمانها تابیده است و پردههای تاریکی را برانداخته و کار گذشتگان و آیندگان را صلاح بخشیده است، سوگند میدهم و از تو میطلبم که در آن حال که بر من خشم گرفتهای مرا نمیرانی و قهر خود را بر من نازل نگردانی که تو میتوانی قهر و عتاب را رها کنی و به لطف بازآیی و از من خشنود شوی.
ای آن که سپاسگزاریم به درگاه وی اندک است؛ اما او محرومم نمیسازد و گناهانم بسیارند؛ لکن مرا به فضیحت و رسوایی نمیکشاند. پیوسته مرا در حال انجام گناهان مینگرد، اما هیچ گاه به خواری نمیراندم.
ای آن که در کودکی مرا محافظت فرمودی و در هنگام پیری بیروزیم نگذاشتی. ای آن که الطاف و نعمتهایت در نزد من بیرون از شمارند و توان شکرگزاری آنها را ندارم.
ای کسی که با من به نیکویی و احسان رفتار میکنی و من به زشتی و عصیان تو را پاسخ میگویم.
ای کسی که مرا به یمن ایمان نجاتبخشیدی، پیش از آن که به طریقه شکر نعمتهایت آشنا باشم.
تویی که تأییدم کردی، تویی که یاری رساندی، تویی که شفا بخشیدی، تویی که عافیت دادی، تویی که اکرام کردی، خجسته و بلندمرتبهای، ای پروردگار من. ستایش جاودانه از آن توست و سپاس پیوسته تو را سزاست.
اما من ای خدایم، به خطاهایم معترفم، پس بر من ببخشای. منم که گناه کردم، منم که خطا نمودم، منم که نادانی کردم، منم که به سوی گناه شتافتم، منم که اشتباه کردم، منم که به غیر تو اعتماد کردم، منم که در عین دانایی گناه کردم، منم که وعدهها دادم، منم که وفا ننمودم، منم که پیمان شکستم، منم که به جرمخود اقرار کردم.
نویسنده: مصطفی فوائدی
